Σχετικά με την υγεία

ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗ ΣΕ ΣΚΥΛΟ

H αρτηριακή πίεση στους σκύλους διαβάζεται με δύο διαφορετικούς τρόπους. Ο πρώτος χρησιμοποιεί μια συσκευή παρόμοια με τη συσκευή που χρησιμοποιείται και για τον άνθρωπο. Η συσκευή τοποθετείται γύρω από το πόδι του σκύλου. Ο δεύτερος τρόπος μέτρησης χρησιμοποιεί την τεχνολογία Doppler για να καθορίστεί το επίπεδο της πίεσης. Για την μέθοδο αυτή, το σκυλί σας θα πρέπει να ξυρίστεί στην περιοχή όπου θα γινει η ανάγνωση.

Είναι δύσκολο να ληφθεί μια ακριβή ένδειξη της πίεσης του σκύλου. Αντίθετα με τους ανθρώπους , δεν υπάρχουν ακριβή όρια (ανώτερα και κατώτερα) για τα επίπεδα της πίεσης του αίματος για όλες τις φυλές.

Λόγω αυτής της δυσκολίας, ορισμένοι κτηνίατροι δεν περιλαμβάνουν εξέταση της αρτηριακής πίεσης, ως μέρος των ετήσιων τσεκ-απ εκτός και αν υποψιάζονται κάποιου είδους καρδιακή ή άλλη νόσο που επηρεάζει την πίεση (νεφρική ή υπατική) ανεπάρκεια.

Σε γενικές γραμμές μια κανονική μέτρηση για ένα σκύλο είναι η συστολική πίεση 160-180 mmHg και διαστολική πίεση περίπου 100 mmHg.

Επίπεδα που είναι μεγαλύτερα από αυτά , θεωρούνται γενικά ότι είναι υψηλά και δείχνουν οτι υπάρχει υπέρταση, ένα άλλο όνομα για την υψηλή πίεση του αίματος.

ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗ : ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία για την υψηλή πίεση του αίματος αποτελείται από συνταγογραφούμενα φάρμακα που είναι παρόμοια με τα είδη που χρησιμοποιούνται στον άνθρωπο, όπως η ατενολόλη.

Επίσης υπάρχουν και εναλλακτικά φάρμακα (ή αλλιώς "φυσικά" φάρμακα) όπως το Crateagus oxycantha που βοηθάει στη ρύθμιση της πίεσης του αίματος, την καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα. Επίσης το φωσφορικό κάλιο και το φθοριούχο ασβέστιο πιστεύεται ότι είναι καλό για την υποστήριξη της καρδιάς, την κυκλοφορία του αίματος και τη διατήρηση της αρτηριακής πίεσης σε φυσιολογικά επίπεδα.

Επιστροφή στην Αρχική σελίδα

Λεπτοσπείρωση του σκύλου

H λεπτοσπείρωση (Leptospirosis Canine) είναι μια βακτηριακή ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά συμπτώματα. Επηρεάζει τα σκυλιά και τους ανθρώπους, καθώς και τις γάτες και μια σειρά άλλων ζώων...

Το σκυλί σας λαμβάνει (ή πρέπει να λαμβάνει) ετήσια δόση εμβολίου για αυτά τα βακτήρια.

Ωστόσο, υπάρχουν οκτώ διαφορετικά στελέχη βακτηρίων που έχουν επιπτώσεις στα σκυλιά, και το εμβόλιο προστατεύει μόνο από

δύο από αυτά τα στελέχη (icterohaemorrhagie και canicola). Έτσι, ο σκύλος σας εξακολουθεί να είναι ευπαθής σε άλλα στελέχη των βακτηρίων.

Οι περισσότερες περιπτώσεις λεπτοσπείρωσης του σκύλου συμβαίνουν μεταξύ Ιουλίου και Νοεμβρίου σε υγρά κλίματα.

Η λεπτοσπείρωση μεταδίδεται μεταξύ των ζώων μέσω μολυσμένων ούρων, πληγές απο δάγκωμα (π.χ. ποντίκια) , και κατάποση μολυσμένων ιστών (κουφάρια,εντόσθια κτλ).

Οι άνθρωποι μπορούν να νοσήσουν απο την ασθένεια είτε απο τσίμπημα από ένα μολυσμένο ζώο ή εάν μολυσμένα ούρα έρθουν σε επαφή με μια ανοικτή πληγή ή τους βλεννογόνους.

Για παράδειγμα, αν έχετε μια ανοικτή πληγή στο χέρι σας και ασχολείστε με τον καθαρισμό των ούρων από ένα μολυσμένο σκυλί, είστε σε κίνδυνο τα βακτηρίδια να εισέλθουν στο σώμα σας.

Για να προστατέψετε τον εαυτό σας, να πλένετε τα χέρια σας καλά και να φοράτε λαστιχένια γάντια όταν καθαρίζετε σκυλιά που μπορεί να είναι μολυσμένα.

ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ : ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ

Τα συμπτώματα του σκύλου περιλαμβάνουν πυρετό, ρίγη, λήθαργος , εμετό και διάρροια. Ορισμένοι σκύλοι αρρωσταίνουν πάρα πολύ σε αυτό το σημείο και πεθαίνουν. Για εκείνους που επιζούν, στους νεφρούς και το ήπαρ συνήθως αναπτύσσονται προβλήματα. Το σκυλί μπορεί να είναι απρόθυμο να μετακινηθει λόγω του πόνου των νεφρών και των μυών. Το σκυλί μπορεί να έχει ίκτερο (στο λευκό των ματιών του, μπορεί να εμφανιστεί κιτρινωπό χρώμα) από τη βλάβη του ήπατος.

Τα σκυλιά που αναπτύσσουν νεφρικά ή ηπατικά προβλήματα μπορεί να αρχίσουν να βελτιώνονται μετά από μερικές εβδομάδες, ή μπορεί να χειροτερεύσει και να καταλήξει σε νεφρική/ηπατική ανεπάρκεια.

Τα σκυλιά που θεραπεύονται , μπορεί να έχουν ακόμη τα βακτήρια στα ούρα τους για μήνες ή και χρόνια.

Ολα τα μολυσμένα σκυλιά δεν καταλήγουν τόσο άρρωστα. Μερικά σκυλιά παρουσιάζουν πολύ λίγα συμπτώματα. Εξαρτάται από το στέλεχος των βακτηρίων.Μπορεί να είναι πολύ σοβαρά, όμως. Είναι πολύ σημαντικό το σκυλί σας εμβολιαστεί έτσι τουλάχιστον να προστατεύεται από ορισμένα στελέχη.

ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ : ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Ο κτηνίατρός σας μπορεί να κάνει τη διάγνωση της λεπτοσπείρωσης κάνοντας μια εξέταση αίματος ή καλλιέργεια ούρων. Η εξέταση αίματος μπορεί να σας πει τι στέλεχος της λεπτοσπείρωσης το σκυλί σας έχει. Δεν θα είναι ακριβείς μέχρι δέκα ημέρες μετά τη μόλυνση. Η καλλιέργεια ούρων θα είναι μάλλον ακριβή αμέσως, αλλά μερικές φορές τα σκυλιά δεν ρίχνουν τα βακτήρια στα ούρα τους συνέχεια ετσι είναι δυνατό να πάρετε μια ψευδώς αρνητική ένδειξη.Εάν ο κτηνίατρός σας κάνει και τις δύο αυτές εξετάσεις, θα πρέπει να πάρετε μια ακριβή διάγνωση.

Εάν η εξέταση αίματος βγεί αρνητική, αλλά ο σκύλος σας εξακολουθεί να έχει όλα τα συμπτώματα, μπορείτε πάντα να περιμένετε λίγες μέρες και στη συνέχεια να επαναλάβετε τα τεστ πάλι.

ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ : ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία περιλαμβάνει τη λήψη αντιβιοτικών, κατά προτίμηση πενικιλλίνη ή ένα από τα παράγωγά της, αναπλήρωση υγρών και έλεγχο του εμετού. Νεφρική ή ηπατική βλάβη θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα. Οταν η αρχική μόλυνση είναι υπό έλεγχο, η δοξυκυκλίνη δίνεται συχνά για να αποφευχθεί το σκυλί να είναι φορέας των βακτηρίων τα οποία μένουν ανενεργά (αλλα δεν πεθαίνουν).

Επιστροφή στην Αρχική Σελίδα

ΔΙΡΟΦΙΛΑΡΙΩΣΗ ( ΣΚΟΥΛΙΚΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ)

Η διροφιλαρίωση είναι μια σοβαρή και δυνητικά θανατηφόρος αρρώστια που προκαλείται από παρασιτικά σκουλήκια που ζουν στις αρτηρίες των πνευμόνων και περιστασιακά στη δεξιά πλευρά της καρδιάς στα σκυλιά, γάτες και άλλα είδη θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένων των λύκων, αλεπούδων, κουναβιών, και ( σε σπάνιες περιπτώσεις) τον άνθρωπο.

Τα σκουλήκια ταξινομούνται ως νηματώδη (ασκαρίδες) και είναι φιλαρίδες , ένα από τα πολλά είδη νηματωδών. Σκύλοι και γάτες οποιασδήποτε ηλικίας ή φυλής είναι επιρρεπή σε λοιμώξεις.

ΔΙΡΟΦΙΛΑΡΙΩΣΗ : Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

 Στην αρχή ώριμες μορφές ενήλικου θηλυκού, απελευθερώνουν νέες μικροφιλάριες , στο αίμα του ζώου. Στη συνέχεια, τα κουνούπια μολύνονται με τις μικροφιλάριες τρεφόμενα με το αίμα του σκυλιού. Κατά τη διάρκεια των επόμενων 10 έως 14 ημερών, η μικροφιλάρια οριμάζει σε προνύμφη εντός του κουνουπιού. Μετά απο αυτό το στάδιο , το κουνουπι με κάθε τσιμπημα μεταδίδει τις προνύμφες σε άλλα ζώα.. Στη συνέχεια μέσα σε 6 μήνες απο το τσίμπημα οι προνύμφες ωριμάζουν σε ενήλικα σκουληκια. Στους σκύλους, τα σκουλήκια μπορούν να ζήσουν μέχρι και 7 έτη. Η μικροφιλάρια δεν μπορεί να ωριμάσει σε διροφιλάρια χωρίς ενδιάμεσο ξενιστή το κουνούπι.

ΔΙΡΟΦΙΛΑΡΙΩΣΗ : ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Και για τα σκυλιά και για τις γάτες, τα κλινικά συμπτώματα της διροφιλαρίωσης δεν μπορουν να αναγνωριστούν σε πρώιμο στάδιο, καθώς ο αριθμός των παρασίτων σε ένα ζώο τείνει να αυξάνεται σταδιακά σε μερικούς μήνες και μερικές φορές χρόνια και μερικές φορές απαιτούνται επανειλημμένα τσιμπήματα κουνουπιών.

Πρόσφατα μολυσμένα σκυλιά δεν υπάρχουν ενδείξεις της ασθένειας, ενώ βαριά μολυσμένα σκυλιά μπορεί να παρουσιάσουν κλινικά συμπτώματα , συμπεριλαμβανομένου ενός ήπιου, επίμονου βήχα, απροθυμία να κινηθεί ή να άσκηθεί, κόπωση μετά και από ελαφριά άσκηση, μείωση της όρεξης και απώλεια βάρους , κακή κατάσταση του τριχώματος/δέρματος ή συμπτώματα δεξιάς συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας ακόμη και ξαφνικός θάνατος. Μπορεί σε κάποια ζώα να παρατηρηθούν και επεισόδια με παροδική απώλεια των αισθήσεων  λόγω μειωμένης ροής αίματος στον εγκέφαλο. Μερικές φορές έχει αναφερθεί και αλλαγή στο γάβγισμα, ακόμη και πλήρης απουσία του. Μερικές φορές παράσιτα μπορεί να μετακινηθούν στα μάτια , στον εγκέφαλο , στις αρθρώσεις , δίνοντας αντίστοιχα συμπτώματα.

Οι γάτες μπορεί να παρουσιάζουν κλινικά συμπτώματα που αρκετές φορές μπερδεύει τους κτηνίατρους με πολλές άλλες ασθένειες της γάτας. Χρόνια κλινικά συμπτώματα περιλαμβάνουν εμετό, φίμωση, δυσκολία ή γρήγορη αναπνοή, λήθαργος και απώλεια βάρους. Αρκετά συχνά νομίζουν οτι η γάτα έχει άσθμα ή αλλεργική βρογχίτιδα.

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

Η λοίμωξη σε φαινομενικά υγιή ζώα συνήθως ανιχνεύεται με αιματολογικές εξετάσεις, για μια ουσία που ονομάζεται αντιγόνο.  Να ξέρετε ομως οτι το αποτέλεσμα μπορεί να βγεί αρνητικό εαν η μόλυνση είναι μικρότερη των 7 μηνών. Η λοίμωξη μπορεί επίσης περιστασιακά να ανιχνευτεί με υπερήχους ή / και ακτινογραφία της καρδιάς και των πνευμόνων, αν και οι εξετάσεις αυτές χρησιμοποιούνται συνήθως σε ζώα που είναι ήδη γνωστό ότι έχουν μολυνθεί.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Συνήθως, όλες , εκτός απο τις πιο προχωρημένες περιπτώσεις της διροφιλαρίωσης μπορεί να αντιμετωπιστουν επιτυχώς σε σκύλους. 

Οι γάτες έχουν αποδειχθεί πιο ανθεκτικές στη λοίμωξη από τα σκυλιά, και συχνά φαίνεται να είναι σε θέση να απαλλαγούν από την λοίμωξη απο μόνες τους. Δυστυχώς, πολλές γάτες έχουν την τάση να αντιδρούν σοβαρά να τα νεκρούς σκουλήκια όταν αυτά εκκαθαρίζονται από το σώμα τους , και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια αντίδραση σοκ, μια απειλητική για τη ζωή τους κατάσταση. Οι κτηνίατροι θα προσπαθήσουν συχνά να χειρίστούν μία μολυσμένη γάτα με υποστηρικτικά μέτρα θεραπείας για να ελαχιστοποιηθεί αυτή η αντίδραση.

Διενεργούνται δύο ενέσεις ενηλικιοκτόνου φαρμάκου και στη συνέχεια απαιτείται η όσο το δυνατόν καλύτερη ακινητοποίηση του ζώου σε κλουβί για τον επόμενο μήνα. Τα νεκρά ενήλικα παράσιτα μπορεί να προκαλέσουν εμβολές στα αγγεία, προκαλώντας δυσμενή εξέλιξη. Για την πρόληψη των προβλημάτων αυτών χορηγούνται στα ζώα αντιθρομβωτικά φάρμακα από την έβδομη μέρα μετά την ενηλικιοκτόνο θεραπεία και για 14-21 ημέρες. Στη συνέχεια, ακολουθεί η μικροφιλαριοκτόνος αγωγή με φάρμακα που χορηγούνται 3 με 4 εβδομάδες μετά την ενηλικιοκτόνο αγωγή. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ακόμα και η θεραπεία μπορεί να προκαλέσει το θάνατο του ζώου, ειδικά αν ο αριθμός των παρασίτων είναι εξαιρετικά υψηλός.